Najgorsze

to kiedy twój umysł jest twoim największym wrogiem
często jedynym
hamulcem twojego potencjału
twojej ścieżki kariery
twoich marzeń
zabójcą twojego szczęścia

próbujesz go dotknąć
ale pomysł na przykrycie ma zbyt wyszukany
nie złamiesz go świadomością

napędza ci strach
karmi cię strach
prowadzi do retrospekcji
biegu w tył
nie dreptania w przód
nie potrzebne ci wielkie skoki

teraz
mówisz teraz
a czas mija ci przed oczami
i wiesz że mija
i wiesz że minie

nikt nie musi ci mówić że to pułapka
ty wiesz
i póki nie widzisz sensu
nie widzisz nic 
spoza ścian pułapki 

Do rytmu

Przełykam

Staje mi w gardle ogniem 

Z tego to gardła wyszło co moim wrogiem

Napisz jakich objawów reakcji

Należy spodziewać się 

Po domownikach twojego serca

Co mnie wzrusza 

Świecące się w świetle fusy z kawy na dnie kubka 

I wtedy wydaje mi się ze trzeba zrobić redoksa

Przezwyciężyć skorupę ust 

Skorupy ziemskiej 

I miałam powiedzieć 

Nie kocham Cię dlatego

Nie mogę żyć dlaczego 

Dla czego 

Żyję 

Porozmawiać to nie znaczy

Porozmawiać to nie znaczy 

Monolog

Czas to nie już, za, zbyt, dopiero 

To wymiar 

Hierarchizowanie wartości 

Jest niezbędne

Obarczone błędem 

A Ty nie śpisz 

Źle sypiasz 

Niech to nie oznacza że niezbędna Ci jestem 

Depresja o miłości

Myśle ze mógłbyś być 

bardzo dobrym mężem 

Przynosiłbyś sadzone jajka z grzankami pieprzem i pomidorem

Do łóżka o wpół do siódmej 

Wypełniał domowe obowiązki 

Pielęgnując nasze własne cztery kąty 

Sprzątał zmywał prał naprawiał i kupował 

Do pracy chodziłbyś i opowiadał z fascynacją, jaka ona ciekawa i zajmująca, lecz nic nie równa się powrotom do domu 

Każdego dnia prowadziłbyś niebanalne kontemplacje 

Zaskakując uśmiechem,

I rozmowy na tematy ważne 

Wychowywałbyś dzieci 

Centra naszego wszechświata  

Zabierając na wycieczki 

Dmuchając razem na torcie świeczki

Myślę że byłabym bardzo złą żoną

Zapominałabym o napaleniu w piecu

O ugotowaniu obiadu

O racjonalnym myśleniu 

Żeby dzieci obudzić 

Żeby nie płakać 

Żeby nie zerwać z siebie skóry 

Żeby nie skakać sobie do gardeł

Żeby nie być przewidywalna 

Nadaję się tylko 

Do gotowania ciecierzycy 

Do podcinania sobie skrzydeł 

Do palenia mostów 

Odpowiedzialność jest paraliżująco zobowiązująca 

Zabija mnie myśl że mogę stracić

Coś co będzie moje 

We mnie 

Ze mną 

Tak mocno

To co będzie moim sensem życiem i drogą

Byłabym po ciemnej stronie mocy 

Byłabym bardzo złą żoną

Byłbyś zawsze po jasnej stronie mocy 

Mógłbyś być bardzo dobrym mężem 

Więź

Dziecko to nie karton
Nie jest głuche
To nie garnek
Nie jest puste
Dziecko czuje i przeżywa tak samo
Nawet bardziej
Patrzy z innej perspektywy

Kiedy tańczy
Kiedy moje dziecko będzie tańczyć
To ja będę walczyć
Starać się z całych sił
Razem z nim marzyć

I pewnie będzie odważniejsze
Lepsze
I czulsze
Postaram się wiedzieć
Jakich słów użyć
I jak zasypywać je bliskością